Fetöcü çeteler tarafından ordudan ihraç edildi. Binbaşı rütbesindeyken Balyoz davasından yargılandı. Hiç ürkmeden, yılmadan, korkmadan hukuk savaşını sürdürdü ve alçakça düzenlenen kumpası bozdu. Bu hukuk savaşının ardından çok sevdiği mesleğine tekrar döndü. Bu kez taynini Şırnak'a çıkardılar.
"Gel kızım, gitme Şırnak'a, istifanı ver" dedi avukatı. Ama "yok, yapamam, mesleğimi bırakamam" dedi Yarbay Songül Yakut. Askerlik onun rüyalarını süsleyen bir meslekti. Rüyasına kıyamadı, atladı gitti...
Babasını küçük yaşta kaybettiği için annesi Malatya'da yalnız yaşıyordu. Maaşından biriktirdiği paralarla annesine bir ev aldı. Ömrünün son deminde anneciği rahat yaşasın istiyordu.
Bir gün askerler geldi kapıya. Anneye, "kızın şehit oldu" dediler. Anne buna inanamadı. Tek kelime söyleyemedi. Yere yığıldı...
Askerler genelde sert ve acımasız insanlardır. Fakat dünyanın başka hangi ülkesinde bir asker bu kadar sevimli, bu kadar güzel, bu kadar cesurdur?
Biliyorum, Songül komutan bu ülkede hiç konuşulmayacak. Gazetelere manşet olamayacak. Evlilik programlarındaki süs köpekleri kadar bile itibarı olmayacak. Ama ülkemin güzel aydınları, Atatürkçüleri, devrimcileri, yazarları, şairleri onu hiç unutmayacak.
Uğurlar olsun Mustafa Kemal'in askeri. Yağmur gibi yıldızlar yağsın üzerine. Işıklar içinde uyu. Yattığın yerde güller bitsin.
Alıntı
