SOFYA 1914
Bulgar Kralı’nın ülkesindeki yabancı devlet temsilcilerine verdiği resepsiyonlardan birinde vakitle beraber sohbetler de hayli ilerlemişti..
Üniformasının içinde çakı gibi duran sarı saçlı mavi gözlü Türk Subayının yanına bir adam yaklaştı;
-Merhaba !
Siz herkesin övgüyle bahsettiği Osmanlı Devletinin,
Sofya Ateşemiliteri,
Yarbay Mustafa Kemal Bey olmalısınız..
-Merhaba !
Siz de Türkçe konuştuğunuza göreee..
-Evet ben de sizin gibi Türküm.
Kendimi tanıtmama izin verin.
Bendeniz Varna Milletvekili Şakir Zümre..
Bulgaristan Parlamentosundaki,
17 Türk vekilden biriyim..
-Müşerref oldum Şakir Bey..
-Ben de Yarbayım,
Çok zamandır sizinle tanışmak istiyordum..
Uzun yıllar sürecek bir dostluğun temelleri atılmıştı o gece..
Yarbay Mustafa Kemal Bey’in
Sofya’dan ayrıldığı,
1915 Ocak ayına kadar birbirlerine yaren olmuşlardı..
(SOFYA-1920)
-Şakir Bey telgrafınız var
-Kimden!
-Türkiye’den…
-Teşekkürler!
“Kıymetli dostum Şakir Zümre,
Türk Milli Mücadelesinin başarıya ulaşması için vatan bugün sizden hizmet bekler..
Size ilettiğimiz listedeki silahları temin ederek anavatana göndermenizi rica ederiz.
Büyük Millet Meclisi Reisi Mustafa Kemal”
Emir telakki etti,
Şakir Zümre bu telgrafı. Hemen bağlantılarını kullanarak istenilen silah
Ve
Mühimmatı temin ederek Ankara’ya gönderdi..
Birkaç ay sonra gelen postacı,
Ankara’dan yeni bir isteğin geldiğinin habercisi olmalıydı.
Heyecanla açtı telgrafı, yanılmamıştı;
“Kıymetli kardeşim Şakir Zümre,
Vatanın kurtuluşu için bizlere verdiğiniz destek için müteşekkiriz.
Anadolu’nun zor şartlarında kendi silah ve
mühimmatımızı üretmeye çalışıyoruz.
Bunun için daha fazla yetişmiş insan gücüne ihtiyacımız var.
Sizden Bulgaristan’da silah 6üretimi konusunda tecrübeli insanları bularak Ankara’ya göndermenizi rica ediyoruz. Büyük Millet Meclisi Reisi Mustafa Kemal..
Dumanlar saça saça Ankara Garına giren kara treni bekleyen,
Türk Subayı heyecanla karşıladı konuklarını;
-Hoşgeldiniz Beyler,
Sizler Şakir Zümre Bey’in göndermiş olduğu teknik elemanlar olmalısınız..
-Hoşbulduk,
Evet..
Buyurun o vakit,
Mustafa Kemal Paşa Hazretleri sizleri bekliyor..
(ARALIK 1923 – SOFYA)
-Şakir Bey telgraf..
-Verin teşekkür ederim..
“Sayın Şakir Zümre,
Türk Milli Mücadelesine vermiş olduğunuz kıymetli desteklerinizden ötürü,
Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından,
“İstiklal Madalyası” ile ödüllendirilmiş bulunmaktasınız. Madalyanızın takdimi için en kısa zamanda Ankara’da olmanız rica olunur.”
(OCAK 1924 – ANKARA)
-Büyük Türk Milletinin Başbuğ’u,
Gazi Mustafa Kemal Paşa Hazretleri,
Sizi saygıyla selamlıyorum..
Hoşgeldiniz kıymetli dostum,
Buyurun lütfen oturun..
-Paşa Hazretleri çok büyük bir iş başardınız..
-Asıl savaş iktisadi savaştır kıymetli dostum
Ve
Bu konuda da vatan sizden hizmet bekliyor..
-Emrinizdeyim Paşam..
Şakir Zümre,
1925 yılında,
İstanbul’da Haliç kenarında,
"Türk Sanayii Harbiye ve Madeniye”
Fabrikasını açarak,
Türk Kara,
Türk Hava
Ve
Türk Deniz Kuvvetlerinin,
İhtiyacı olan silah ile mühimmatları üretmeye başladı..
300-500-1000 kg lık bombalar yaparak,
Türk savaş uçaklarının hizmetine sundu..
İmalat ettiği sualtı ve denizaltı bombaları
Deniz Kuvvetlerimize,
Can suyu oldu..
Mayınlar, işaret fişekleri,
El bombaları üretti fabrikasında..
Onun ürünlerinin tahrip gücü,
Dünya'daki muadillerinden daha fazla olduğu için,
Yabancı devletlere,
Silah ihraç etmeye
başladı..
Atatürk’ün dostu,
Atatürk’ün kurduğu,
Türkiye Cumhuriyeti'ne hizmete devam ediyordu..
Milli Bayramlarda,
Şakir Zümrenin ürettiği silahlar,
Onurla geçiş yapıyorlardı Vatan Caddesinden..
Yüzde-yüz yerli sermayeyle kurulan,
Türk girişimcisi,
Mühendisi
Ve
İşçisinin gurur kaynağıydı bu silahlar..
Mustafa Kemal,
Vefat etmişti.
Lakin Amerika’yla yapılan anlaşmalar gereği,
1940'ların sonunda,
Marshall Yardımları yurda gelmeye başlayınca,
Türk Milli Savunma Sanayinin,
Gözbebeği bu şirketimiz sallanmaya başladı..
Amerika elindeki eski püskü silahları, “yardım” adı altında,
Türkiye’ye vermekte
Ve
Milli Silah üretilmesine karşı çıkmaktaydı..
Çalmadık kapı,
Gitmedik yetkili bırakmadı Şakir Zümre..
Devlet ondan silah alamadığı için maaş ödeyemez duruma gelmişti..
Çaresiz kalınca,
Kapıya kilit vurmaktan iyidir diye,
Düşünerek bomba fabrikasını,
Soba fabrikasına çevirmek zorunda kaldı..
Bir Milli Bayramda,
Devlet erkanı Vatan Caddesinde resmi geçidi izlerken,
Alana gelen soba yüklü ve üzerinde;
“ŞAKİR ZÜMRE”
Yazan kamyon tokat gibi indi suratlarına..
Türk Milli Savunma Sanayinin,
Anlı-şanlı Şakir Zümre'sini sobacı yaptınız
mesajıydı bu..
1966'da vefat eder Şakir Zümre..
Onun ölümünün ardından,
4 yıl daha dayanır fabrikası
Ve
1970 yılında kapısına kilidi vurur..
Atatürk’ün emriyle,
Türkiye’yi silah
Ve
Mühimmatta dışa bağımlılıktan kurtaran,
İstiklal Madalyalı,
Büyük bir vatanperverin hikayesidir bu..
Ve
Ne yazık ki,
Mutlu sonla bitmemiş, bitememiştir..
NOT:
Aynen Vecihi Hürkuş,
Nuri Killigil,
Nuri Demirbağ’ın çabaları, Devrim Otomobilleri, Karakurt
Ve
Bozkurt Lokomotiflerinde olduğu gibi..
☆
Okunsun diye değil,
Dokunsun diye,
Bazı şeyler yazılır..
ALINTIDIR
