İMAM-I AZAM Ebu Hanife, Abbasi halifesi Ebu Cafer Mansur’un Başkadı olma teklifini reddetti.
Zindana atıldı, kırbaçlandı. Sonunda, çorbasına zehir katılıp, zehirlenerek ŞEHİD edildi. Zehirlendiğini anlayınca, zindandaki öğrencilerine yazdırdığı meşhur VASİYETNAMESİ :
“BENİ GASP EDİLMEMİŞ
BİR TOPRAĞA GÖMÜN”
1-Arap olmayan müslümanların, anadilleri ile ibadet etmeleri meşrudur.
2-Bir insanının mü’min olduğunu ibadeti
belirlemez.
3-Kimin cennete veya cehenneme gideceğini Allahtan başka hiç kimse
bilemez.
4-Beşeri ilişkilerde dindarlık ölçü değildir.
5-Namaz kıldırıp para almak helal değildir.
6- İmana dair son sözü Allah söyler.
7-Din için toprak gasbetmek meşru değildir.
8- Evlenme ve eş seçme hakkı kadının kendisine aittir.
9-Arapça kutsal dil değildir, kutsal olan anlamdır.
10-Allahın elçileri, Allahın kitabına aykırı
konuşmazlar.
11- Kur’ana ve akla aykırı rivayetler, kaynağı ne olursa olsun reddedilir.
12- İSLAMDA evliya diye bir sınıf yoktur, mü’minler Allahın evliyasıdır(dostudur).
13- Cinayetin cezası, mü’min ve kafir için aynıdır.
14-Haram para ile hasenat(hayır) olmaz.
15-Zülüm yapan idareciye hediye verilmez, hediyesi alınmaz ...
16- İyiliği emretmek kötülükten alıkoymak farzdır.
17- İSLAM akıl ve vahiy dinidir. Aklı olmayanın dini de yoktur ...
Prof. Muhammed Ebu Zehra
(Ebu Hanife).
